Organik bileşikler, genellikle canlıların yapısında bulunan ve hepsi
mutlaka karbon atomu taşıyan moleküller. Organik moleküllere örnek
olarak proteinleri, karbonhidratları, lipidleri ve nükleik asitleri
verebiliriz. Ancak, burada bir yanılgıya düşmeyelim, karbon içeren her
bileşik organik olmak zorunda değil. Örneğin, yapısında karbon içeren
karbonat, bir inorganik molekül.
İnorganik bileşikler ise, sıklıkla karbon taşımayan moleküller. Bunlara
örnek olarak da, anyonlar veya katyonlar olarak sınıflandırılan çeşitli
iyonik bileşikler ile kovalent bileşikleri verebiliriz.
Bir de, “anorganik bileşikler” var. Bu bileşikler de, canlı
organizmaların yapısında bulunan ama karbon atomu taşımayabilen
moleküller. Organik moleküllerden farklı olarak karbonat ile de
bileşikler meydana getirebiliyorlar. İnorganik moleküllerse karbonat
ile bileşikler yapamıyorlar. Anorganik moleküllere örnekler de su,
çeşitli asit ve bazlar ile tuzlar.
İnsan vücudunun işlevleri, sıklıkla organik ve anorganik bileşiklere
gereksinim duyuyor. İnorganik bileşikleriyse, sentezlemek yerine
dışarıdan besinlerle almayı yeğliyoruz. Çoğu kaynakta inorganik bileşik
olarak sınıflandırıldığını görebileceğiniz su (H2O), vücutta
sentezlenebilen, ya da tepkimelerin yan ürünü olarak ortaya çıkan bir
bileşik. Herhangi bir maddenin insan vücudunda (ya da başka bir
ortamda) sentezlenememesi, sentez tepkimesi için gereken enzim,
katalizör ya da benzeri koşulların bulunmamasından kaynaklanır. Organik
moleküllerin senteziyse, oldukça ayrıntılı ve çok uzun bir konu. Her
organik molekül, uygun bileşenlerin ve enzimlerin varlığında, farklı
şekillerde sentezlenir.
Nerden
İş/Hobiler
Lakap
Salı Kas. 24, 2009 10:11 am