Kozmetoloji (Kozmetik Bilimi)

Kozmetoloji, insan vücudunun epiderma, tırnaklar, kıllar, saçlar,
dudaklar ve dış genital organlar gibi değişik dış kısımlarına, dişlere
ve ağız mukozasına uygulanmak üzere hazırlanmış, tek veya temel amacı
bu kısımları temizlemek, koku vermek, görünümünü değiştirmek ve/veya
vücut kokularını düzeltmek ve/veya korumak veya iyi bir durumda tutmak
olan bütün preparatları veya maddeleri inceleyen ve geliştiren bilim
dalıdır.

Kozmetik
Kozmetikler, deri, tırnak, saç gibi organların görünüşünü düzelterek
bir kimseyi güzelleştirmek için kullanılan maddeler, preparatlar,
tedavi biçimleri ve araçlarıdır.

Kozmetiklerin Tarihçesi
Kozmetik Yunanca süs anlamına gelen cosmos sözcüğünden türemiş bir
kelimedir. Arkeolojiden gelen deliller, tarih öncesi insanların
pigmentleri nasıl hazırlayacaklarını ve bulacaklarını, ayrıca bunları
yağlı maddeler ile karıştırarak mağara duvarlarını boyamak ve vücudu
süslemek için kullanılabilen Kimyasal karışımları üretmeyi bildiklerini
göstermektedir. O dönemde vücudu boyama hem bir çeşit süslenme hem de
sihirlerden korunma şekli idi. Tarih öncesi pigmentlerin analizi 17
farklı rengin kullanılmış olduğunu göstermektedir. En çok kullanılanlar
beyaz kurşun, tebeşir veya gypsum denen bir maddeden elde edilen beyaz;
taş kömürü veya mangandan elde edilen siyah; kırmızı; turuncu ve yeşil
olmuştur.
Kozmetiğin Asya'da başladığı kuvvetli bir ihtimaldir. Vücuda gösterilen
büyük özene alışık ve görevleri kocalarına cezbedici görünmek olan
Hindu kadınlar için kozmetik ürünleri ve parfümler gereklilik arz
etmiştir. Meşhur Hindu makalelerinde, Kama Sutra ( kadınlara dövme ve
dişleri, giysileri, saçı, tırnakları ve vücudu renklendirme sanatını
öğrenmeleri tavsiye edilir. Şu an bile bir çok Hindu kadını
kozmetikleri hala eski yolla kullanır; göz kapakları bazlı bir boya ile
boyanır; yüz ve kolları safran tozu ile sarartılır ve ayak tabanları da
kına ile kızıllaştırılır.
Yunanlılar zamanında Hipokrates ve arkadaşları dermatoloji üzerinde
çalışarak perhizin, jimnastiğin, güneşin, banyoların ve masajın sağlığa
ve güzelliğe olan faydalarını belirterek kozmetolojinin gelişmesinde
etkili olmuşlardır. Galenus'un M.S. 130 - 200'de Local Remedies isimli
kitabı ilk kozmetik kitabı olarak düşünülebilir.
Eski Romalılar kozmetikleri küçük görürlerdi ve çok az ilgi
gösterirlerdi. Kozmetikler Yahudi ve Müslüman dünyasında kutsal
kitaplarda açıkça ve ayrıntılı bir şekilde belirtildiği gibi bolca
kullanılmıştır. Kur'an-ı Kerim'de sürmenin kullanılması bir sürede
tavsiye edilmiştir. Fatih'in saray doktoru olan Abdekar, Güzelliği
Koruma Sanatı isimli, o devrin hijyen ve kozmetik pratiğini belirten
bir kitap yazmıştır.
Britanya'nın ilk sakinlerinin ham kozmetikleri kullanmaktan çok zevk
aldığı sanılmaktadır. Yeni ve daha etkili kozmetik ürünlerine duyulan
istek geliştikçe, kullanılan tehlikeli ya da öldürücü malzemelerin
sayısında bir artma olmuştur. Fucus kırmızısı, dudak boyası olarak
kullanılmış olup, gerçekte kırmızı civa sülfürü idi; vitriol yağı (
sülfürik asit ) saçları ağartmak için kullanılabilirdi.
Kozmetik kullanımındaki sıçrama 18. yüzyıl Avrupa'sında özellikle de
her iki cinsin tamamen yapay bir görünüme ulaşmaya çalıştıkları
İngiltere ve Fransa'da meydana gelmiştir. 1880'lere doğru teknolojideki
ve bilhassa yayıncılıktaki gelişmeler ve reklamın keşfi ile kozmetik
tarihinde yeni bir devir açılmıştır.