Radyoaktif Mermi Nedir?neden Kullanılır?

Son günlerde Yugoslavya’da sansasyon yaratan ve uzun bir süre dünyayı
meşgul eden radyoaktif madde katkılı mermilerle ilgili olarak bilinçli
bilinçsiz çok şey yazıldı söylendi.
Bu mermiler neden yapılmakta ve kullanılmaktadır? Bazılarının dediği
gibi bunların yapılmasındaki amaç insanları zehirlemek, düşmanları
kanser hastası yaparak yok etmek midir? Yoksa teknik nedenler mi
vardır?
Her şeyden önce, bu tür mermiler sadece top mermileri olarak imal
ediliyorlar. Fakat bunlar sıradan top mermisi olmayıp, sadece tanklara
ve zırhlı araçlara karşı kullanılmaktadırlar. Bunların yapılmasındaki
amaç, sıcak çatışma sırasında düşman zırhlı araçlarını ve ana muharebe
tanklarını ekonomik ve hızlı biçimde yok etmektir. Bunun için bu
araçların zırh korumasının saf dışı edilmesi gerekir ki, bunun dünyada
iki yolu vardır.
İlki boşluklu imla hakkı yöntemi adı verilen, klasik harp başlığıdır.
Bu yöntem 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana kullanılmaktadır. Bu
başlıklarda, özel bir geometrik yapıya sahip, konik şekil verilmiş
yüksek patlayıcı (TNT, RDX gibi) kullanılır ve harp başlığı ağırlığı
100 ile 4000 gram arasında değişir. Sevk sistemi olarak en yaygın
kullanılan sistem roket sistemi olup, yerine göre tank topları da
kullanılmaktadır.
Fakat bu tür başlıklar çok etkili olmalarına rağmen pahalı, karmaşık ve
çoğu kez seri atışa uygun olmamaktadır. Üstelik bazı durumlarda,
özellikle ana muharebe tanklarına yerleştirilen ilave zırh takviyesi
ile (reaktif zırh, veya boşluklu zırh, vb) etkileri
azaltılabilmektedir. Bu tür tank korumaları ne yazık ki bizim ordumuzda
yoktur ve tanklarımız ilave korumaya sahip değildir.
Zırhı etkisiz hale getirmenin diğer bir yolu ise kimyasal enerji yerine
kinetik enerjiyi kullanmaktır. Yani üzerinde patlayıcı taşımayan ve
tabanca kurşunu gibi yüksek hızla hedefi delen mermi prensibidir. Fakat
bunun için gerekli şey, tank zırhı gibi son derece sert bir malzemeyi
delebilecek, ondan daha sert bir malzemedir.
İşte bunun için kinetik enerjili mermiler son derece sivri uçlu, çiviye
benzer şekilde yapılır ve sertleştirmek için zayıflatılmış (*) uranyum
katılır. Amaç, en sert tank çeliğinden bile daha sert bir delici
malzemeye sahip olmaktır.
Esasen bu tür mermiler 20 mm gibi çok küçük çaplara bile sahip
olabildikleri için, A-10 gibi tank avcısı uçaklarda, Cobra
helikopterlerinde vb. de kullanılabilir. Özellikle bu gibi hava
araçlarında kullanılan Gatling tipi seri atışlı toplar, hedef aracı
dakikada birkaç yüz mermi ile tarayabilmektedir. Gerçekte bu çaptaki
mermilerin ana muharebe tanklarının zırhını delmesi hemen hemen
imkansızdır ama kinetik enerjileri sayesinde özellikle zırhın iç
kısmından parça koparırlar ve bunlar şarapnel şeklinde içerideki tank
personelini imha eder veya cephaneyi patlatır.
Yapılan deneyler ve testler, 20 mm. lik Gatling topuyla ateş altında
tutulan bir ağır tankın çok kısa sürede kullanılmaz hale gelebildiğini
göstermiştir. Bazı deneylerde oluşan yüksek ısı nedeniyle tank deposu
veya cephanesi ateş almıştır.
Fakat her şeyin bir bedeli vardır. Bu ekonomik ve pratik mühimmat
radyoaktif bir madde olan uranyum içerdiği için kanser tehlikesi
yaratır. Fakat burada dikkat edilmesi gereken şey, alınan doz
miktarıdır. Günlük hayatta kullanılan bir çok şey (şu an kullandığınız
monitör dahil) radyasyon yayar. Önemli olan, kabul edilebilir dozun
altında kalmaktır.
Bu mermilerin radyasyon oranı ve tehlike sınırları, radyologların ve
fizik uzmanlarının konusudur. Fakat her teknik araçta geçerli olan
prensip burada da geçerlidir... Bilinçli ve amaca uygun olarak
kullanılmayan her şey amacının dışında etkilere de neden olur ve
öldürür. Otomobilinizi kurallara uygun kullanmazsanız ölürsünüz,
başkalarını da öldürürsünüz. Önemli olan teknik malzeme her ne ise
bilinçli kullanmaktır.
Kısaca, bu mühimmat elle dokunanı birkaç gün içinde kanserden öldürmez
ama kullanılan radyoaktif malzeme oranına göre, gereğinden uzun süre
etkileşen personel için tehlike yaratacağı kesindir.
Bu süre birkaç hafta veya ay olabilir ve alınan doza, vücut direncine, çevre koşullarına da bağlıdır.
Radyoaktif mühimmat standart bir NATO mühimmatı olup tüm NATO ülkelerinde ve bizde de vardır ve kullanılmaktadır.
Son olarak, uranyumlu çeliğin sadece zırh delici mühimmatta
kullanılmadığını, JS-2, T-72 hatta T-80 gibi bazı Sovyet tanklarında
ilave zırh koruması olarak kullanıldığını da hatırlatalım. Özellikle 2.
Dünya Savaşı nın son dönemlerinde Ruslar, üstün Alman Tiger tanklarının
muazzam zırh delici mühimmatına karşı, JS-2 tanklarını büyük miktarda
zayıflatılmış uranyum katkılı çelikle kaplama yoluna gittiler.
Bunlardaki radyasyon çok fazlaydı ve kullanan tank mürettebatı birkaç
ay içinde beyin kanserinden veya kan kanserinden ölüyordu ama amaç
vatan savunması olduğu için bu insanlar bilerek bu araçları
kullandılar. Bu mürettebata Stalin İntihar Personeli deniyordu ve çoğu
ölmeden önce hastanede Stalin tarafından onurlandırılıyordu.
Ruslar uzun süre bu tanklardan yaptılar ve soğuk savaş yıllarında Sovyet İntihar Tankçıları varlıklarını korudu.


Uranyum amaca göre zayıflatılır veya zenginleştirilir. Bu deyim
çoğu kez yanlış anlaşıldığı üzere radyoaktivite miktarının azaltılması
demek değildir. Zayıflatma yada zenginleştirme deyimi, uranyumun
patlayıcı özelliğinin azaltılması yada çoğaltılması anlamında
kullanılır. Zayıflatılmış uranyum demek hiç bir koşul altında nükleer
bir zincir reaksiyonuna ve nihayet patlamaya geçmeyecek uranyum
demektir. Bu bilinen 238 izotopudur. Atom bombasında kullanılan Uranyum
235 izotopu olup, zincir reaksiyonuna uygun olarak zenginleştirilir ve
patlamaya elverişli olanına “kritik kütle” adı verilir.