Barkod, bir birim malın hangi ülkenin hangi işletmesinde
üretildiği veya ambalajlandığını, malın cinsini veya çeşitli
özelliklerini tanımlamak amacı ile önceden belirlenmiş kurallara uygun,
çeşitli genişlikte boşluklardan meydana gelen bir işaretleme usulüdür.
Normal olarak malın ambalajı üzerine basılan, etiket olarak
yapıştırılan, optik okuyucu bir kalem yardımı ile veya bir ışın
tarayıcısı ile okunabilen bir şifredir. Barkod işaretleri, genellikle
üretimden önce ambalaj malzemesi üzerine basılır. Ancak üretildiği
yerde, aynı mamul tek parçalı olarak ambalajlandığında ayrı bir barkod
alır. Barkod başlangıçta kütle halinde üretilen tüketim malları için
uygulanmış daha sonra gazete, dergi, dokuma, elektrikli ve elektronik
cihazlar, ilaç gibi birçok alanda uygulamaya koyulmuştur. Barkodların
sanayide kullanılması 1960’larda başlamıştır. 1960’ların sonlarında
Kuzey Amerika Demiryolları , Sylvania tarafından bulunan, kırmızı, mavi
ve beyaz barları geri yansıtan bir sistemi nakliye vagonları üzerinde
kulanmaya başladı ve bunu birçok şirket takip etti. 1971’de Plessey
şirketi kütüphaneler için bir barkod okuma sistemi buldu. Esas uygulama
alanı olan kütüphaneler dışında kan toplama uygulamalarında da
kullanılan Codabar, 1972’de Monarch Marking Systems tarafından
geliştirildi. İlk alfa nümerik barkod tipi olan Kod 39, 1974’de Dr.
David C. Allais tarafından geliştirildi. 1970’ler boyunca barkodlar
elektroniğin özellikle mikroişlemcilerin gelişmesiyle sürekli olarak
daha pratik ve ekonomik hale geldiler ve bu yüzden birçok barkod tipi
ortaya çıktı. Bu barkod tiplerinden perakende satış alanında UPC/EAN ve
sanayi uygulamalarında KOD 39 yaygın biçimde kullanıldı, bunların yanı
sıra ayrılmış 5 üzerinden 2 ve Codabar geniş uygulama alanları
buldular. Bu süre içinde, barkodlar teknik ve ekonomik açıdan daha çok
geçerli oldular, birçok sanayi dalında kullanıldılar ve birçok dalda
standartlara dahil oldular. • 1.Barkodların Genel Özellikleri Barkod,
paralel ve ardışıl olarak bar ve boşluk serilerinden oluşan bir
semboldür, ayrıca kağıt üzerine basılabilir tek makine dilidir, çünkü
dijital bilgisayarların tasarım mantığı olan sıfır ve birlerden oluşan
bit dizilerinden meydana gelmiştir. Birçok değişik barkod formatı
vardır ve bunlar arasındaki tek fark ise sadece bitlerin düzenleniş
şekli byte formatlarıdır. Barkodlar bilginin bar genişliklerinin,
barlar arasındaki boşluk genişliklerinin ve geniş veya dar barlar ve
boşluklar arasındaki bağıl pozisyonların kodlanmasıyla oluşan
mesajlardır. Bu özellikleri, barkodların aletler tarafından
okunabilmesini sağlar. Bir tarama aracıNDA olduğu gibi bir sembolün
üzerinden geçirilince bar boşlukların genişlikleri çözümleyici cihaz
tarafından analiz edilir ve gerçek bilgi elde edilir. Bir barkoddaki
bilgi, bar ve boşlukların kendileri tarafından (barlar 1 ve boşluklar
0) gösterilebildiği gibi, bar ve boşlukların genişlikleri ile de
kodlanabilir, bu durumda, genişler 1 ve dar bar ve boşluklar ise 0
olarak kabul edilirler. Bu tekniklerden ilki sıfıra geri dönmeyen (Non
Return to Zero – NRZ) tekniği, diğeri ise modül genişliği
kodlanmasıdır. (Module Width Encoding). Modül genişliği kodlanmasında
1’e karşılık gelen geniş elemanın genişliği, 0’a karşılık gelen dar
elemanın iki veya üç katı genişliğinde olur .
Nerden
Lakap
Paz Kas. 22, 2009 11:25 am
